Parque Natural de Gorbeia

Co nie wyszlo tego lata w Polsce, udalo sie w Kraju Baskow. Chodzi mianowicie o chodzenie po gorach. Oczywiscie nie mowie tutaj o Pirenejach (ktora zostawiamy na deser, w grudniu) czy o Sierra Nevada. Celem ostatniej naszej wycieczki byl park naturalny Gorbeia, ktorego nazwa pochodzi od...szczytu o tej samej nazwie. Co ciekawe, park lezy na granicy dwoch prowinicji historycznych - Bizkaia i Alava, natomiast szczyt Gorbeia jest najwyzszym wzniesieniem, jesli chodzi o pierwsza kraine (1473 m.n.p.m), co nie byloby moze az tak imponujace, gdyby nie fakt, ze miejscowosc, z ktorej wystartowalismy wznosi sie na wysokosci kilkuset metrow. Ale po kolei.
Wycieczkie zorganizowalem ja, i jak to ja, poinformowalem wszystkich w nocy przed wyjazdem :) Okazalo sie, ze udalo zmobilizowac sie kilka osob i o 7:15 ustawilismy sie na stacji. Niewiele ponad godzine pozniej znalezlismy sie w niepozornej miejscowosci Murgia. Wyszlismy z cieplego autokaru i....zamarzlismy:)

Mozecie wierzyc lub nie, ale w Hiszpanii termometry pokazuja ujemne temperatury, ciekawe, nie? Co wiecej, pokazuja stan zgodny z rzeczywistoscia:



Na szczescie bylismy dobrze zaopatrzeni w prowiant. Gdy zjedlismy wszystkie kanapki, zostala nam tylko dzika zwierzyna (w koncu to park naturalny):


Po skonczonym obiedzie ruszylismy w dalsza droge...



Trzeba bylo miec konskie zdrowie i owczy ped, aby w trakcie wyprawy gapic sie jak krowa w malowane wrota, tak jak my w ponisze widoczki:




No i oczywiscie dowody na to, ze udalo nam sie zdobyc szczyt (od lewej: Matthias, ja, Miguel i Gorbeia). Nie bylo lekko, co dalo sie odczuc nastepnego dnia. Ja przespałem 14 godzin :)

W nagrode moglismy podziwiac okolice. Ktos by powiedzial, ze to takie niby bieszczadzkie połoniny. No coz, nie bede sie spieral :)